Yeşaya 3:6-12

« Yeşaya 2 | Yeşaya 3 | Yeşaya 4 »
6Ailede bir kardeş öbürüne sarılıp,
“Hiç olmazsa senin bir üstlüğün var,
Önderimiz ol! Bu yıkıntıları sen yönet” diyecek.
7O zaman adam şöyle yanıtlayacak:
“Ben yaranızı saramam.
Evimde ne yiyecek ne giyecek var.
Beni halkın önderi yapmayın.”
8Yeruşalim sendeledi, Yahuda düştü.
Çünkü söyledikleri de yaptıkları da RAB'be karşı;
O'nun yüce varlığını aşağılıyor.
9Yüzlerindeki ifade onlara karşı tanıklık ediyor.
Sodom gibi günahlarını açıkça söylüyor, gizlemiyorlar.
Vay onların haline!
Çünkü bu felaketi başlarına kendileri getirdiler.
10Doğru kişiye iyilik göreceğini söyleyin.
Çünkü iyiliklerinin meyvesini yiyecek.
11Vay kötülerin haline!
Kötülük görecek, yaptıklarının karşılığını alacaklar.
12Çocuklar halkımı eziyor,
Kadınlar onu yönetiyor[a].
Ey halkım, sana yol gösterenler
Seni saptırıyor, yolunu şaşırtıyorlar.
« Yeşaya 2 | Yeşaya 3 | Yeşaya 4 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:1-6:13 Yeşaya’nın, Tanrı’nın Yahuda halkına vermek üzere olduğu cezayı bildirdiği peygamberlik sözlerinin ilk kısmı.
3:6 yıkıntıları Muhtemelen Yeruşalim (Yşa.3:8).
3:7,24 O zaman Bkz. Yşa.2:11,Yşa.2:17,Yşa.2:20’ye ait not.
3:8 Yahuda düştü Bu sözler neredeyse 150 yıl sonra, İÖ 586’da gerçekleşti.
3:9 Sodom Bkz. Yşa.1:9-10’a ait not.
3:12 O çağda, o kültürde Ortadoğu’da gençlerin veya kadınların yönetimleri kabul görmezdi. Çocuklar halkımı eziyor, kadınlar onu yönetiyor İbranice’den, “Yetkililer halkımı eziyor, tefeciler başa geçti” diye de çevrilir.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş